بیشتر مسافران درباره‌ی به همراه داشتن دارو در هواپیما دچار تردید نمی‌شوند. اما واقعیت این است که بردن دارو به هواپیما نیاز به بررسی بیشتری دارد، چرا که ممکن است داروهایی که در طول روز مصرف می‌کنید در فرودگاه و یا حتی در کشور مقصدتان غیرقانونی باشند. در این مقاله از مجله‌ی ایرپلین تیکت قصد داریم تا شما را با قوانین حمل دارو در سفرهای هوایی آشنا کنیم.
به طور کلی همراه داشتن دارو در هواپیما جرم محسوب نمی‌شود، اگرچه توجه به نوع دارو، فرودگاه‌هایی که از آن‌ها می‌گذرید و کشور مقصدتان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. قوانین ممنوعیت دارو در کشورهای مختلف تفاوت‌های اساسی دارد؛ ممکن است اگر هنگام ورود به برخی کشورها داروهای کدئین دار داشته باشید با هیچ مشکلی مواجه نشوید، اما برای کشورهای دیگر فقط به دلیل داشتن داروهای حاوی کدئین به زندان روانه شوید!
در این مقاله قوانین حمل دارو را در دو دسته بندی بررسی می‌کنیم: داروهای رایج ممنوعه در برخی کشورهای جهان و داروهای رایج ممنوعه در مقاصد پرطرفدار ایرانیان.
داروهای رایج ممنوعه در برخی کشورها
ویکس (Vicks)و سودافد (Sudafed)
ورود ساده ترین داروهای سرماخوردگی مانند ویکس که در بعضی از کشورها به راحتی از داروخانه و حتی سوپرمارکت تهیه می‌شوند، به کشور ژاپن کاملاً ممنوع است. ماده‌ی پایه ای در این نوع داروها سودوافدرین۱ است که در زمره‌ی داروهای غیرقانونی و لیست سیاه در ژاپن قرار دارد.
کدئین (Codeine)و ترامادول (Tramadol)
برای ورود این داروها که اغلب به عنوان مسکن استفاده می‌شوند، به تمامی کشورها نسخه‌ی پزشک لازم است. اگرچه لازم به ذکر است این داروها در کشورهای عربستان سعودی، تایلند، ژاپن، امارات متحده‌ی عربی و یونان به کلی ممنوع هستند و ممکن است دارنده‌ی دارو به زندان فرستاده شود.
بنادریل (Benadryl)
در بسیاری از کشورهای جهان، زمانی که افراد با آبریزش بینی، خارش گلو و بینی و یا هر نوع علائم آلرژی مواجه می‌شوند به راحتی از بنادریل که نوعی آنتی هیستامین است استفاده می‌کنند، بدون اینکه به تجویز پزشک نیاز داشته باشند. اما همین دارو به دلیل داشتن دیفن هیدرامین۲، در برخی کشورها مانند زامبیا و ژاپن کاملاً ممنوع محسوب می‌گردد. مصرف آن فقط در مقادیر کنترل شده و آن هم با نظر پزشک مجاز است.
آدرال (Adderall) و ریتالین (Ritalin)
این دو نوع دارو که در اختلال نقص توجه – بیش فعالی۳ (ADHD) تجویز می‌شوند دارای مقادیر قابل توجهی از مت آمفتامین۴ و آمفتامین۵ هستند. عربستان سعودی و ژاپن کشورهایی هستند که از ورود هر نوع داروی حاوی این مواد جلوگیری می‌کنند. افرادی که به این کشورها سفر می‌کنند و نیاز به داروهای گروه آمفتامین‌ها و متامفتامین‌ها دارند، لازم است از جایگزین مناسبی استفاده نمایند.
امبین (Ambien) و اینترمزو (Intermezzo)
داروهای خواب آور در میان داروهای پرمصرف و پرطرفدار جهان هستند. اما این داروها حاوی ماده‌ی تشکیل دهنده ای به نام زولپیدوم۶ می‌باشند. زولپیدم در برخی کشورها از جمله عربستان سعودی، نیجریه و سنگاپور کاملاً ممنوع است. دیازپام از داروهای دیگریست که در گروه داروهای آرام‌بخش و خواب آور قرار دارد. به همراه داشتن این دارو در امارات متحده‌ی عربی ممنوع است.
به غیر از کشورهای نامبرده، کاستاریکا، قطر، چین و اندونزی، از جمله کشورهایی هستند که در قوانین حمل دارو بسیار سخت گیرانه عمل می‌کنند.
داروهای رایج ممنوعه در مقاصد پرطرفدار ایرانیان
ترکیه و شهرهای زیبایش که در گروه پرطرفدارترین مقاصد توریستی برای ایرانیان محسوب می‌گردد نیز قوانین خاص خودش را در مبحث حمل دارو دارد. برای ورود به فرودگاه‌های ترکیه نباید قرص‌های خواب آور، داروهای اختلال نقض توجه – بیش فعالی و مسکن‌های قوی به همراه داشته باشید. در صورتی که به این داروها نیاز باشد لازم است گواهی پزشک به زبان ترکی و یا انگلیسی به همراه داشته باشید. فرودگاه بین المللی آتاتورک مهم‌ترین فرودگاه استانبول به شمار می‌رود. برای آشنایی با این فرودگاه می‌توانید روی لینک مورد نظر کلیک کنید.
برای حمل دارو به گرجستان نیز باید از قوانین خاصی تبعیت کرد. مسافران می‌توانند فقط برای مصارف شخصی (برای ۳۱ روز) و تنها با داشتن مدارک زیر، داروهای حاوی مخدر۷ مانند کدئین، مورفین، متادون،… را به همراه داشته باشند.
- فتوکپی نسخه‌ی ترجمه شده به زبان انگلیسی که حاوی نام و نام خانوادگی بیمار، تشخیص بیماری، نام علمی و برند دارو، دوز مصرفی، مقدار مصرفی و روش استفاده باشد.
- مدرک پزشکی که دارو را تجویز کرده است (به زبان انگلیسی).
- تأیید تمامی مدارک توسط فردی که مورد تأیید دولت گرجستان باشد.
تفلیس پایتخت گرجستان و دارای مهم‌ترین فرودگاه این کشور است. با کلیک بر روی لینک در مورد فرودگاه بین المللی تفلیس بیشتر بخوانید.
اما شاید در میان کشورهای پر رفت و آمد برای ایرانیان، امارات متحده‌ی عربی سخت‌گیرانه ترین قوانین ممکن را برای حمل دارو در نظر گرفته باشد. در صورت به همراه داشتن حتی کمترین مقدار از داروهای ممنوعه، برای فردخاطی حداقل ۴ سال زندان در نظر گرفته می‌شود. مانند کشورهای نامبرده، داروهای رایج ممنوعه فقط با گواهی و تأییدیه‌ی پزشک به زبان عربی و یا انگلیسی می‌توانند به امارات متحده‌ی عربی وارد شوند. میزان دارویی که به کشور امارات وارد می‌شود نباید بیش از میزان مصرفی برای ۳۰ روز باشد. تمامی داروهای حاوی مخدر و داروهای فعال کننده‌ی روان۸ و حتی ساده ترین و رایج‌ترین داروها مانند داروهای مسکن، داروهای ضد اضطراب۹ و اسپری بینی شامل ممنوعیت دارویی می‌شوند. برای آشنایی با فرودگاه بین المللی دبی روی لینک کلیک کنید.
به طور کلی از آنجایی که کشورهای مختلف، قوانین متفاوتی در زمینه‌ی ورود و خروج دارو دارند، بهتر است قبل از اقدام به سفر، وبسایت رسمی سفارت آن کشور را بازدید کرده و از لیست داروهای ممنوعه، نحوه‌ی بسته بندی داروها و هر مطلب دیگری که در طول سفر به آن نیاز پیدا می‌کنید آگاه شوید.
در ادامه با نکات کلی برای افرادی که در طول سفر، علی الخصوص سفرهای هوایی، به دارو نیاز دارند آشنا می‌شویم:
- قبل از سفر با پزشک خود مشورت کنید که آیا همراه داشتن داروهایتان در سفر الزامی است یا خیر.
- اگر دارو مصرف می‌کنید قبل از سفر، در مورد مشخصات زیست محیطی مقصد خود از قبیل ارتفاع، میزان آلودگی هوا و رطوبت تحقیق کنید.
- اطلاعات تماس برای مواقع اورژانسی، دو برگ کپی از پاسپورت و نسخه‌ی پزشک خود را، یکی در کیف همراه در کابین و دیگری در چمدان قسمت بار هواپیما نگه دارید. بهتر است اطلاعات تماس را با مداد در قسمتی از پاسپورتتان نیز یادداشت کنید.
- هنگام رسیدن به بازرسی فرودگاه، بالافاصله مأمور امنیتی را در جریان قرار دهید که همراه خود دارو دارید و نسخه و تأییدیه‌ی پزشک (برای برخی مقاصد) را به او نشان دهید.
- داروهای مایع مانند شربت‌ها می‌توانند در مقادیر حدود ۱۰۰ گرم و در کیف همراه در کابین حمل شوند. بر خلاف دیگر مایعات، نیازی به قرار دادن داروهای مایع در کیسه های پلاستیکی شفاف نیست. بر طبق قوانین فرودگاهی که به آن می‌روید ممکن است از شما خواسته شود برای بررسی بیشتر درب ظرف حاوی داروی مایع را باز کنید.
- برای داروهایی که به فریزشدن نیاز داشته باشند، پک‌های فریزری و یا پک‌های یخ ژله ای نیز مجاز است.
پاورقی‌ها
- سودوافدرین (Pseudoephedrine) یک ترکیب ضد احتقان است که در سرماخوردگی و در درمان احتقان بینی یا سینوس‌ها و دیگر موارد مشابه استفاده می‌شود.
- دیفن هیدرامین (Diphenhydramine) با اثر ضد آلرژی، در درمان کهیر، سرفه، آبریزش بینی و علائم پارکینسون استفاده می‌گردد.
- اختلال کم توجهی – بیش فعالی (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) یک اختلال رفتاری رشدی است. این اختلال با فقدان توجه، فعالیت بیش از حد، رفتارهای تکانشی و یا ترکیبی از همه‌ی این موارد همراه است.
- مت آمفتامین (Methamphetamine) که در بازار سیاه به شیشه معروف است، نام یک ماده‌ی محرک اعصاب می‌باشد. مت آمفتامین با تأثیر بر مکانیسم‌های مغز، شادی و هیجان در فرد ایجاد می‌کند.
- آمفتامین (Amphetamine) یک داروی محرک اعصاب است. از جمله آثار مصرف آمفتامین بی‌خوابی، افزایش تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها می‌باشد.
- زولپیدم (Zolpidem) داروی خواب‌آوری است که در درمان کوتاه مدت بی‌خوابی استفاده می‌شود.
- داروی فعال کننده‌ی روان (Psychotropic) یک ماده‌ی شمیایی است که عملکرد مغز را تغییر داده و باعث تغییراتی در ادراک، خلق، خودآگاهی و یا رفتار می‌شود.
- از رایج‌ترین داروهای مخدر می‌توان به ترامادول، کدئین، مرفین و آلفنتانیل اشاره کرد.
- داروهای ضداضطراب (Anti-anxiety) در درمان اختلال‌های اضطرابی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از معروف‌ترین آن‌ها می‌توان دیازپام، اکسازپام و آلپرازولام را نام برد.